de eerste stage week
Blijf op de hoogte en volg jacoline
21 April 2014 | Kameroen, Bamenda
Mijn eerste stageweek, was echt super leuk en ook heel erg vermoeiend. Maar we zijn eerst zondag naar de kerk geweest. Het was een katholieke kerk. We werden in de kerk verwelkomd, gelukkig hoefde we niet naar voren om ons voor te stellen. Want van in het middelpunt staan houd ik niet zo. Het ging er wel wat anders aan toen dan bij mij thuis in de kerk maar het was wel heel interessant. Ze hadden ook soort heilig avondmaal, dat is niet aan tafels maar het brood gaat de kerk rond en de wijn kregen we niet, waarom begreep ik niet helemaal. Was wel heel bijzonder om het een keer mee te maken. Voor de rest hebben we een lekker relax daagje gehouden. Wat kan je daar toch soms van genieten.
Maandag begon dan dus ook echt mijn officiële eerste stagedag, ik mocht me om half 8 bij mnr Mc donald melden. Ja zo heet hij echt, wat een verschrikkelijke naam ;). Maar hij is wel heel aardig hoor, hij vertelde wat we allemaal konden verwachten en we mochten ook zelf aangeven op welke afdeling we mochten gaan lopen. Nu ga ik de eerste 3 a 4 weken op chirurgie lopen en dan op een algemene afdeling voor 3 a 4 weken en daarna gaan we kijken of we nog willen splitsen. Maar ja 4 weken kunnen ook 7 weken worden hier in Afrika, je weet het nooit. Toen we met hem hadden gesproken begon mijn eerste echte dienst op de chirurgie. Hier liggen veel mensen die een motor ongeluk hebben gehad of met grote geinfecteerde wonden. Ik werd eerst in een kantoortje gezet omdat ze mij nog helemaal niet hadden verwacht vandaag maar pas morgen, uiteindelijk heb ik wat dingen geordend en letterlijk achter iemand aan gehobbeld.
Dinsdag mocht ik gelukkig meer doen. Ik heb iemand van de operatiekamer op mogen halen en gelijk door mogen brengen voor een foto, zodat ze wisten of de breuk goed was recht gezet. Dit was gelukkig het geval. Die man die de foto’s legde alles uit wat hij deed en waarom hij op die manier die foto’s maakte. En natuurlijk heb ik bedden op mogen maken. Dit gaat hier wel heerlijk op zijn elven dertigst, in Nederland moet altijd alles zo gehaast. Daar ben ik snel aan gewend geraakt hoor.
Woensdag mocht ik met de wond verzorging meekijken echt heel leuk, maar ook bizar wat voor een geinfecteerde wonden er liggen. Ze proberen het hier zo steriel mogelijk te doen, maar dat lukt gewoon niet want met de wondverzorging zit er gerust een vlieg bij de wond. Die wordt wel wegejaagd maar ja hij heeft al wel in de wond gezeten. Ook was er een meisje en die was naar een kwakzalfer geweest omdat ze kiespijn had en de tandarts niet kon betalen. Daar heeft ze een spuit in haar arm en nu zit die arm helemaal vol met wonden. Dit is zo zielig om te zien, omdat ze ook net zo oud was als mij.
Donderdag was ik jammer genoeg ziek. Ik voelde me zo beroerd, dat ik maar niet naar stage ben geweest. Dus heb heel de dag thuis gezeten.
Vrijdag hebben we grote schoonmaak gehouden, dus zit nu weer in een heerlijk schoon huis. En ja Ma al lees je dit mijn kamer is zelfs helemaal schoon, en heb de huiskamer gedweilt en mijn eigen was gedaan met de hand. (nu besef ik ook hoe heerlijk het is al wordt dat thuis allemaal voor je gedaan thanks ma)
Zondag zijn we naar het lake nyols geweest. We zijn op allemaal motors gegaan over een off road weg. We wilde eigenlijk met de auto maar toen begon de gene aan wie we het vroegen heel hard te lachen en zei dat het alleen maar met motors te bereiken was. Dus jha ik heb 3 uur lang achter op een motor gezeten. Met veel gehobbel en gebobbel zijn we er toch gekomen. Nu kan ik wel echt zeggen dat ik “het Afrika” heb gezien, wat je van de plaatjes kent. Kinderen met een hongerbuikje langs de weg, armoedige houten huisjes en wegen die echt onbegaanbaar zijn. Maar het was echt heel mooi om het allemaal te zien, ook al heb ik nu echt een blauwe kont en super zere knieën. Het lake nyols was ook heel mooi om te zien, het is een meer waar eeuw geleden hele giftige stoffen vandaan kwamen, dus het is ook een heel afgestorven gebied er om heen. Achter het meer was een hele mooie valei, ik zat daar en luisterde naar de stilte, keek om heen en zag geen huisje alleen maar een hele mooie groene heuvelachtige vlakte voor me. Wat is de natuur toch eigenlijk mooi, en waarom bouwen we nederland toch helemaal vol?? Beetje jammer
-
23 April 2014 - 11:43
Astrid Helder- Stedenband Dordrecht-Bamenda:
Beste Jacoline,
Zo te lezen ben je al aardig gewend aan Bamenda en Kameroen. Lijkt mij heel spannend op de afdeling chirurgie. En ben het helemaal met je eens dat Nederland een stuk groener mag. Dat realiseerde ik mij ook vooral toen ik in andere landen was geweest.
Geniet van je stage en het lekkere Kameroense eten.
Vriendelijke groet,
Astrid Helder
-
25 April 2014 - 02:42
Jacquelien:
Hoi Jacoline,
Ik zit nu in Nederland in een ziekenhuis, de verhalen van jou klinken wel heel anders, als dat het er hier aan toe gaat. Maar het afrikaanse tempo lijkt me wel wat.
Veel succes en geniet van je tijd in Afrika.
Groetjes Jacquelien
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley